8 laatste verslag / ‘ons huisje’
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
31 Oktober 2012 | Guatemala, Guatemala-stad
zondag 28 oktober - vervolg
Op de terugweg van Chichicastenango ben ik samen met Esther en William naar de brandweerpost van Los Enquentros gereden waar ik een afspraak had. Ook hier weer een voor Nederlandse begrippen onbegrijpelijk verhaal. De brandweer beschikt over 2 ambulances en een manschappenautootje, een tankautospuit hebben ze niet, en van een hulpverleningsvoertuig hebben ze nog nooit gehoord. Ze hebben een schaar, die absoluut niet te tillen is, daarom ligt die dan ook niet op een voertuig. De post ligt aan de Pan-American highway, waar dagelijks veel verkeer overheen raast, waar (vracht)auto’s direct na een bocht geparkeerd staan, waar ook voetgangers, fietsers en brommers overheen gaan, de meesten ‘s-avonds zonder licht en uiteraard veel dronken rijders. Enkele weken terug is nog een camionette (busje) tegen een chickenbus geknald met tientallen doden tot gevolg. Het verzorgingsgebied van de post bedraagt een gebied met een straal van 30 kilometer, een gebied bijna even groot als onze regio, uiteraard minder bevolkt. Ik vond het lastig dat ik als vertegenwoordiger van brandweer zonder grenzen een afspraak had met het korps en enkele leden. Zo´n afspraak schept verwachtingen terwijl onze middelen beperkt zijn. Guatemala is als een grote gloeiende plaat, wij hebben enkele druppeltjes, waar moet je blussen?
Maandag 29 okt.
Afscheid nemen van collega Esther en de familie Lopez in Antigua, hartelijk dank voor de gastvrijheid. Vanaf nu logeer ik weer bij de familie Otto Mendez met hun eindeloze gastvrijheid. Otto jr. brengt me naar de firma Brenntag in Guate-stad, waar ik een afspraak heb met de directie. Ik onderhandel met hen over de mogelijkheden die het bedrijf heeft voor het ondersteunen van de brandweer in Puerto Barrios. Geld doneren is niet mogelijk, wel willen ze een project opstarten samen met de brandweer dat ten goede komt aan de gemeenschap van PB. In Nederland ga ik deze geste uitwerken met de directie van BZG (brandweer zonder grenzen).
Om 20.30 uur gaat iedereen slapen, ik ga nog een blokje om maar moet beloven dat ik niet buiten de bewaakte wijk ga. Het wordt dus een wandeling van maximaal 8 minuten, groter is de wijk helaas niet. Op bed werk ik nog enkele verslagen uit.
Dinsdag 30 okt.
Heerlijk ontbijt met pannenkoeken, veel vers fruit, roerei, brood, koffie en een vers fruitsapje; geweldig. Vandaag ga ik naar het adres waar Emmy en ik 35 jaar geleden gewoond hebben. Het binnengaan van ‘ons huisje’ is toch een beetje emotioneel, we hebben hier een schitterende tijd gehad, zoveel mooie herinneringen. Of was het bijna-traantje een gevolg van het achterstallige onderhoud en het feit dat onze prachtige tuin verdwenen was. Wat hebben we hier genoten van ons uitzicht op de baranco en de vulkanen. Nu was pal achter ons huurhuis een ander huis gebouwd, weg tuin, weg patio, weg uitzicht. Zo zonde, uitzicht op een groot plastic scherm.
Ook mijn bezoek aan mijn oude werkgever ‘La Curacao’ gaf me een brok in de keel. Het was erg prettig met een van de werknemers herinneringen op te halen aan oude tijden, gemeenschappelijke kennissen, de indeling van het pand, de kantoren, de winkel en de fabriek. Helaas heb ik geen persoonlijke bekenden ontmoet, maar ja 35 jaar is ook een hele tijd geleden. Men was graag bereid te kijken of ze later deze week nog bekenden konden op trommelen voor een soort reünie, maar helaas mijn tijd in Guatemala zit er weer op.
Voor de duidelijkheid, in 1977 ben ik direct na het behalen van mijn HTS-diploma gaan werken voor Ceteco. Door hen ben ik als ex-patriot uitgezonden naar Guatemala.
Dit is mijn laatste verslag. Over enkele uren hoop ik op het vliegtuig te stappen terug naar het koude kikkerland, terug naar jullie.
Bedankt voor alle leuke reacties.
Ton
Op de terugweg van Chichicastenango ben ik samen met Esther en William naar de brandweerpost van Los Enquentros gereden waar ik een afspraak had. Ook hier weer een voor Nederlandse begrippen onbegrijpelijk verhaal. De brandweer beschikt over 2 ambulances en een manschappenautootje, een tankautospuit hebben ze niet, en van een hulpverleningsvoertuig hebben ze nog nooit gehoord. Ze hebben een schaar, die absoluut niet te tillen is, daarom ligt die dan ook niet op een voertuig. De post ligt aan de Pan-American highway, waar dagelijks veel verkeer overheen raast, waar (vracht)auto’s direct na een bocht geparkeerd staan, waar ook voetgangers, fietsers en brommers overheen gaan, de meesten ‘s-avonds zonder licht en uiteraard veel dronken rijders. Enkele weken terug is nog een camionette (busje) tegen een chickenbus geknald met tientallen doden tot gevolg. Het verzorgingsgebied van de post bedraagt een gebied met een straal van 30 kilometer, een gebied bijna even groot als onze regio, uiteraard minder bevolkt. Ik vond het lastig dat ik als vertegenwoordiger van brandweer zonder grenzen een afspraak had met het korps en enkele leden. Zo´n afspraak schept verwachtingen terwijl onze middelen beperkt zijn. Guatemala is als een grote gloeiende plaat, wij hebben enkele druppeltjes, waar moet je blussen?
Maandag 29 okt.
Afscheid nemen van collega Esther en de familie Lopez in Antigua, hartelijk dank voor de gastvrijheid. Vanaf nu logeer ik weer bij de familie Otto Mendez met hun eindeloze gastvrijheid. Otto jr. brengt me naar de firma Brenntag in Guate-stad, waar ik een afspraak heb met de directie. Ik onderhandel met hen over de mogelijkheden die het bedrijf heeft voor het ondersteunen van de brandweer in Puerto Barrios. Geld doneren is niet mogelijk, wel willen ze een project opstarten samen met de brandweer dat ten goede komt aan de gemeenschap van PB. In Nederland ga ik deze geste uitwerken met de directie van BZG (brandweer zonder grenzen).
Om 20.30 uur gaat iedereen slapen, ik ga nog een blokje om maar moet beloven dat ik niet buiten de bewaakte wijk ga. Het wordt dus een wandeling van maximaal 8 minuten, groter is de wijk helaas niet. Op bed werk ik nog enkele verslagen uit.
Dinsdag 30 okt.
Heerlijk ontbijt met pannenkoeken, veel vers fruit, roerei, brood, koffie en een vers fruitsapje; geweldig. Vandaag ga ik naar het adres waar Emmy en ik 35 jaar geleden gewoond hebben. Het binnengaan van ‘ons huisje’ is toch een beetje emotioneel, we hebben hier een schitterende tijd gehad, zoveel mooie herinneringen. Of was het bijna-traantje een gevolg van het achterstallige onderhoud en het feit dat onze prachtige tuin verdwenen was. Wat hebben we hier genoten van ons uitzicht op de baranco en de vulkanen. Nu was pal achter ons huurhuis een ander huis gebouwd, weg tuin, weg patio, weg uitzicht. Zo zonde, uitzicht op een groot plastic scherm.
Ook mijn bezoek aan mijn oude werkgever ‘La Curacao’ gaf me een brok in de keel. Het was erg prettig met een van de werknemers herinneringen op te halen aan oude tijden, gemeenschappelijke kennissen, de indeling van het pand, de kantoren, de winkel en de fabriek. Helaas heb ik geen persoonlijke bekenden ontmoet, maar ja 35 jaar is ook een hele tijd geleden. Men was graag bereid te kijken of ze later deze week nog bekenden konden op trommelen voor een soort reünie, maar helaas mijn tijd in Guatemala zit er weer op.
Voor de duidelijkheid, in 1977 ben ik direct na het behalen van mijn HTS-diploma gaan werken voor Ceteco. Door hen ben ik als ex-patriot uitgezonden naar Guatemala.
Dit is mijn laatste verslag. Over enkele uren hoop ik op het vliegtuig te stappen terug naar het koude kikkerland, terug naar jullie.
Bedankt voor alle leuke reacties.
Ton
-
31 Oktober 2012 - 15:54
JW:
Was leuk om te lezen. Goede reis en tot kijk!! -
31 Oktober 2012 - 17:29
Berdy Vloet:
Hallo Ton,
Het was erg leuk om je reisverslag te volgen. Zo hebben we weer gespreksstof als we elkaar weer eens ontmoeten.
Een goede terugreis.
Groetjes Rob en Berdy -
31 Oktober 2012 - 23:33
Wilma En Ger:
We hebben je verslagen vol interesse gelezen. Jammer, dat je deze nostalgische dienstreis niet samen met Emmy kon maken, maar door je foto's en vehalen krijgt ze er vast een goede indruk van. Heerlijk om te zien, dat je zelfs "met pensioen" nog volop kan genieten van je werk. Tot snel en een goede thuisreis gewenst. -
01 November 2012 - 14:46
Peter V:
Dan maar weer: Welkom thuis!
En zo te horen heb je er door/voor BZG weer een bezigheid bij.
We worden wel op de hoogte gehouden, neem ik aan. -
02 November 2012 - 13:23
Jezus Jeanny:
Wij vonden het toen 35 jaar geleden zo avontuurlijk dat jullie zo er weg gingen en het daar zonder heimwee zo goed stelden in dat arme land met spannende vulkanen en afgronden.
En nu ik jullie huisje zie krijg ik plaatsvervangende heimwee naar dat mooie stekje. Heel sfeervol om daar te wonen. Heel jammer dat de tuin weg is en het fantastische uitzicht. Dat hebben jullie niet hoeven meemaken, die teloorgang van zoveel charme.
Je bent intussen weer veilig thuis in het frisse herfstweertje.
Bedankt voor alle verhalen.
Tot zondag misschien bij smoeder, die 9 nov haar opwachting maakt bij de koningin die dan in Reusel is. Jaon Jansen is jammergenoeg al dood en begraven terwijl jij weg was.
Houdoe groetjes aan de rest daar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
