6. vrijwillige brandweer Rio Dulce / buurkorps

Woensdag 24 oktober
In de ochtend instructie bij Brenntag. De groep wordt opgesplitst in 2. Groep 1 begint met informatie over Brenntag en zijn producten (chemisch opslagbedrijf) en de andere groep doet een inzet met chemicaliënpak op een incident met natronloog. Wij geven inzicht in onze procedure gevaarlijke stoffen, met opstellijn, ontsmettingstraat en alles. Het is prettig te ervaren dat de groep de basisprincipes van hot/warm/cold goed begrijpt, de aanvullingen die wij gaven waren erg welkom.

Bezoek brandweer Rio Dulce
Namiddag zijn we op bezoek gegaan bij de vrijwillige brandweer van Rio Dulce, een lang en triest verhaal. Rio Dulce heeft 2 ambulances en 1 hulpverleningsvoertuig en 1 oude Amerikaanse brandweerwagen. Het hulpverleningsvoertuig heeft het vandaag begeven, is helemaal op, reparatie heeft geen zin gezien de staat en ouderdom. Van het rijk ontvangt Rio Dulce een maandelijkse bijdrage voldoende voor 240 kilometer rijden met de ambulance. De brandweerauto verbruikt in 1uur ongeveer het hele maandbudget, starten alleen al kost 2 E. Daarom wordt de brandweerauto nooit ingezet, men kiest ervoor de huizen gewoon af te laten branden, blussen is met die oude bak niet te betalen. Pas als het niet anders kan wordt de wagen ingezet. Bij een auto-ongeval moeten de traumapatiënten naar Puerto Barrios vervoerd worden, dit is een rit van 1,5 uur (enkele reis); vooraf heeft men geen medicijnen en nauwelijks mogelijkheden om het slachtoffer te stabiliseren. Veel traumapatiënten overlijden daarom op weg naar het ziekenhuis.
Niet spoedeisende patiënten worden in de ambulance meegenomen naar de benzinepomp, de patiënt moet daar eerst benzine afrekenen anders gaat het vervoer niet door. Op deze manier kunnen ze nog steeds niet rondkomen van hun maandelijks budget. Regelmatig collecteren ze op straat (houden auto’s aan) voor extra geld. De bevolking wil nauwelijks doneren omdat de vorige commandant regelmatig geld van collectes in eigen zak stak, het kost nu heel veel moeite om de bezoedelde naam te zuiveren. Ook is hun behoefte aan materialen zoals stabilisatiemiddelen en zaken als een rugplank erg groot. Het is opmerkelijk hoe gemotiveerd de vrijwilligers van Rio Dulce zijn, hartverwarmend. Het zou mooi zijn als we dit korps kunnen ondersteunen.

Donderdag 25 okt. Laatste dag instructie
De regio Izabal, waarvan PB de centrumgemeente is heeft in het regenseizoen (slechts enkele weken) erg veel last van overstromingen. De bergrivier Montagua treedt regelmatig buiten zijn oevers. Tijdens de overstroming van vorig jaar is een brug weggespoeld, met de Mercedes-brw-auto die ze van de stichting BZG gehad hebben hebben ze veel bewoners in veiligheid kunnen brengen. Het water stond meer dan 1 meter boven het wegdek. Ongelooflijk hoe groot het gebied is dat is overstroomd. Het redden van mensen bij overstromingen staat hoog op hun oefenagenda. Trots hebben ze ons een demonstratieoefening gegeven. Prachtig om te zien hoe ze met zo’n beperkte middelen zo’n knap stukje vakwerk tonen. Het voelde zo vertrouwd dat ik me door hen naar de overkant heb laten zeilen. Omdat er een aantal fouten waren gemaakt in de voorbereiding moesten de manschappen voor straf 25 push-ups maken; dit bij een temperatuur van 32ºC en een luchtvochtigheid van 90%, dit met brandweerhelm op.
Namiddag theorieles over de gevaren van rook, specifiek CO daarna les over schuiminzetten en ter afsluiting een inzet met schuim op een grote plasbrand.

Volgens goed Guatemalteeks gebruik werden Arno en ik ter afsluiting kleddernat gespoten waarna het zeer hartverwarmende afscheid nemen kon beginnen. Wij zijn nu ‘hermanos de bomberos’ ofwel ‘brandweerbroeders’. Gemengde gevoelens, blij dat het er op zit, (toch afmattend bij zo’n hoge temperaturen en luchtvochtigheid), jammer om te vertrekken, we hebben een leuke vriendschapsband opgebouwd.

Donderdagavond
Cesar heeft ons uitgenodigd voor een geweldig dinner in een chique restaurant. Opnieuw biedt Cesar aan dat we altijd welkom zijn in zijn hotel en dat we moeten bellen als er iets is. Hij heeft overal in centraal Amerika vrienden die voor ons klaar staan. Schitterend.

Vrijdag 26 okt.
Zo dadelijk gaan we terug naar Guate-stad, een rit van meer dan 5 uur over een dodenweg, waar ik op maandag en dinsdag nog enkele afspraken heb bij enkele grotere bedrijven. In het weekend ga ik met Esther en haar vriend William een mooi uitstapje maken.